آغاز عصر طلایی انسان
امید ها و آرزو ها برای ساخت وسیله هوشمند در ابتدای سال ۱۹۵۰ مطرح شد. موفقیتهای اولیه نشان از آن داشت که میشوند برنامههای هوشمندی ساخت که بازیها را با منطقی شبیه انسان بازی کنند. خیلیها میگفتند طی چند ده سال آینده ما به هوش انسانی خواهیم رسید.
اما سرعت رشد هوش مصنوعی خیلی کند تر بود. چالش های سختی پیشرو قرار داشت و قدرت پردازش و الگورتیم های یادگیری جدید خیلی کند توسعه پیدا می کردند. آنقدر که در اواخر ۱۹۷۰ بسیاری از بودجه های تحقیقاتی مربوط به هوش مصنوعی از دانشگاهها یا توسط تأمین کنندگان مالی حذف شدند.
مثل اینکه بنظر میرسید ماشینی که فقط با صفر و یک کار میکند هیچ وقت نمیتواند و قادر نیست حالتهای شبیه به پردازش های هوشمند مغز را انجم دهد.
بعد از یک دوره خمودگی و عدم پیشرفت در میان هزاران نظر مختلف یک ایده نظرات بیشتری پیدا کرد. چرا هوش مصنوعی ها را بر اساس ساختاری که مغز خودمان کار میکند نسازیم؟
یک ذهن واقعی به جای گیت های منطقی. استدلال های منطقی نرم تر به جای الگوریتم های خشک و مطلق.
داشمندان به زنبور و کبوتر نگاه میکردند که با مغز کوچک خود چه کارهایی میتوانند انجام دهند. با یک مغز یک گرمی کارهایی مانند خود را با جهت و سرعت تطبیق میدهد، غذا را تشخیص دهد. در هنگام خطر، تصمیم میگیرد چه کار کند. فرار کند یا آماده مبارزه شود. آیا کامپیوتر ها با اینهمه منابع سخت افزاری ارزان میتوانند اینها را شبیه سازی کنند. یک زنبور حدود ۹۵۰۰۰۰ نورون دارد. آیا کامپیوتر های امروز با گیگابایت ها و ترابایت ها منابع میتواند بهتر از مغز یک زنبور عمل کند؟
اگر بخواهیم از الگوریتم های قدیمی و سنتی استفاده کنیم بهترین کامپیوتر های امروزی نیز نمیتوانند کارهایی که مغز یک گرمی یک زنبور انجام میدهد را انجام دهند.
شبکههای عصبی با نگاه به هوش در طبیعت به وجود آمده است. این دیدگاه هماکنون یکی از قویترین دیدگاهها در حوزه هوش مصنوعی است .
امروزه پروژه دیپ مایند گوگل که کارهای خارقالعادهای مانند بازی کردن بازیهای ویدیویی با خودش را انجام می دهد،یا برای اولین بار آقای بازی گو جهان را شکست داده است. بر مبنای شبکههای عصبی توسعه داده شده است. شبکههای عصبی در قلب بسیاری از تکنولوژی های امروز قرار دارد. برنامههای تشخیص پلاک خودرو و خواندن آنها. برنامههای تشخیص دستخط و تبدیل دست نوشته به متن های تایپی و دهها برنامه و تکنولوژی دیگر.
این راهنما درباره شبکههای عصبی است، درک اینکه آنها چگونه کار میکنند و در نهایت ساخت یک شبکه عصبی که بتواند اعداد دست نویس را تشخیص دهد و وظایفی که با روشهای قدیمی انجام آنها خیلی سخت و یا غیر ممکن است.